به گزارش انرژی نیوز ، با روی کار آمدن علی اکبر محرابیان، فرایند تبدیل وضعیت ایثارگران برق قوت گرفت و وی در اولین دستورات وزارتی خود همانطور که در زمان رای اعتماد وعده داده بود شرایط و نحوه تبدیل وضعیت ایثارگران وزارت نیرویی را ابلاغ کرد.
ابلاغیهای که البته اعتراضات زیادی را نسبت به نحوه پیاده سازی و اجرای آن در پی داشت. از یک سو تعداد زیادی از همکاران جا مانده از تبدیل وضعیت، به شرایط ایثارگری و نحوه محاسبه آن معترض بوده و از طرف دیگر محدودیتهای تبدیل وضعیت را غیرعادلانه تلقی میکردند. در سوی دیگر، بقیه نیروهای شرکتی و حجمی شاغل در شرکتهای توزیع نیروی برق، برق منطقه ایها و نیروگاههای ایران از اینکه این فرصت مهم فقط برای ایثارگران ایجاد شده و ظرفیتهای خالی و چارتهای فعلی اکثرا توسط آنها تکمیل خواهد شد ناراضی بوده و معتقدند این اقدام وزیر نیرو بدون لحاظ سهمیههای برابر و قانونی، شانس آنها برای تبدیل وضعیت را کم کرده است.
این در حالی است که سالهاست آزمون استخدامی جدیدی برگزار نشده و فارغ التحصیلان و خیل عظیم بیکاران انتظار دارند وزارت نیرو برای آنها ظرفیتی جهت برگزاری آزمون استخدامی در ماههای پیش رو در نظر بگیرد. قابل ذکر است که همزمان، اعتراضات و پویشهای مختلف صنعت برقیها برای تبدیل وضعیت همچنان ادامه دارد و عدهای نیز خواستار تبدیل وضعیت همه بدون آزمونند.
با وجود تقاضایهای شدید تبدیل وضعیت در حوزههای مختلف آب و برق و دغدغه متقاضیان برگزاری آزمونهای استخدامی، سازمانهای ببرونی مثل سازمان اداری استخدامی معتقد است به دلیل تورم نیروی انسانی در صنعت برق، باید استخدامهای جدید و تبدیل وضعیتها کنترل شده و بسیار محدود باشد.
این تناقضات و کلاف سردرگم وزارت نیرو در ساماندهی منابع انسانی، باعث اعتراضات و نارضایتیهای بیشتر شده و حتی همکاران صنعت برقی شاغل در بخشهای مختلف را رو در روی هم قرار داده است. اثرات اجتماعی مخرب این تبعیضها بدلیل رویکرد اشتباه دولتهای قبل در ایجاد چندین ساختار شغلی مختلف، اما تعریف وظیفه یکسان، این روزها تجلی عمومی پیدا کرده و به مهمترین دغدغه نیروهای شرکتی، حجمی، قراردادمعین و… تبدیل شده است.
در هفتههای گذشته دهها پیام از کاربران مختلف دریافت شده که عموما به فرآیند تبدیل وضعیت ایثارگران، تفسیرهای متفاوت در شهرها و شرکتهای مختلف، محدودیتهای غیرمنطقی، مخالفتها، سنگ اندازیها، بی عدالتیها و… در مسیر تبدیل وضعیت ایثارگران اشاره دارد. گرچه بخش عمدهای از این مشکلات ناشی از تعریفی است که نهادهای نظامی برای ایثارگران داشته و خارج از عهده وزارت نیروست، ولی عدم اطلاع از این قوانین و دستورالعملها تعدادی را صف معترضین به سیاستهای وزارت نیرو قرار داده است.
یکی از دلیل مهم، تعلل در شفاف سازیها و اطلاع رسانیهایی است که موجبات بی اعتمادی و نارضایتیهای بیشتر را فراهم میکند. مدیران برقی و منابع انسانی با محرمانه کردن فعالیتها به ایجاد شایعات و شائبههای مختلف دامن زده و همین امر نگرانیها و دغدغههای کارکنان برقی را دوچندان کرده است. چرا وزارت نیرو سهمیههای دقیق را اعلام نمیکند که همه تکلیف خود را بدانند؟ چرا کارنامه همه را منتشر نمیکنید؟ چرا تاریخهای دقیق ارزیابی ها، آزمونها، نتایج نهایی تبدیل وضعیت و… را مشخص نمیکنید؟ چه اشکال دارد اعلام کنید آزمون استخدامی دارید یا نه؟ کجای دنیا دیده اید سوالات و کلید آزمون نباید اعلام گردد؟ چرا دلیل رد شدن داوطلبان شفاف به آنها اعلام نمیشود؟ و چراهای متعدد دیگری که پاسخی به آنها داده نمیشود. طبیعیه در این شرایط بی اعتمادیها افزایش مییابد و لذا به اعتراض و رسانهها پناه میاورند تا شاید به نتیجهای برسند. با تغییر معاونت منابع انسانی وزیر این سیستم معیوب، لخت و مسئله ساز تغییرب نکرده و همان شیوههای عجیب و ناکارآمد قبلی ادامه دارد.